Rewelacje Otto Skorzenego, Część 1
Martin Bormann: Reichsleiter na wygnaniu & Amerykański emeryt
By Ken Adachi <Editor>
Polish Translation by Wojciech Lysakowski <wlysakowski@gmail.com>
http://educate-yourself.org/cn/martinbormannphotostocompare02jul07Polish.shtml
6 lipiec, 2007
Był to w roku 1998 kiedy 29 letni Eric Bermen z Florydy zaczął umawiać się na randki z miejscową dziewczyną, której 90 letni ojciec mierzący mniej więcej 195 cm posiadał "największą dłoń jaką kiedykolwiek uścisnąłem" - tak twierdził. Po jakimś czasie "Wielki Ed", bo tak nazywali go znajomi, wyjawił swoje prawdziwe nazwisko a brzmiało ono Otto Skorzeny czyli, legenda komandosów SS (Schutzstaffel) z czasów II Wojny Światowej , osobisty ochroniarz Adolfa Hitlera i kolejny agent CIA piastujący dożywotnią posadę. To był jednak dopiero początek.
W miesiącach poprzedzających śmierć Skorzenego, która nastąpiła w 1999 roku, Skorzeny podzielił się z Bermanem informacjami o niesamowitej treści dotyczących miejsc pobytu i działalności głównych osobistości Trzeciej Rzeszy, którzy zostali uznani albo za zmarłych albo żyjących w miejscach skrzętnie utrzymywanych w tajemnicy.
Bliskimi wspólnikami Skorzenego żyjącymi w Stanach Zjednoczonych byli między innymi Martin Bormann, Josef Mengele, Alois Brunner, Walter Rauff, oraz Reinhard Gehlen. Jednak najbardziej zaskakująca rewelacja Skorzenego dotyczy krajowych agentów Nazi, którzy byli dobrze znani w Ameryce: Prescott Sheldon Bush i jego "syn", George Herbert Walker Bush, 41-y Prezydent Stanów Zjednoczonych.
Aby uwiarygodnić całą historię, Skorzeny zebrał ponad setkę fotografii i umieścił je w pudełku po butach, które przekazał Bermanowi. Są to zdjęcia zrobione na przestrzeni 60 lat i przedstawiają rodzinne wesela, urlopy, różnego rodzaju uroczystości pomiędzy rokiem 1930 i 1990. To co czyni te zdjęcia wyjątkowe to możliwość identyfikacji postaci na nich uwiecznionych. Zdjęcia z kolekcji Skorzenego przedstawiają np. jego samego pozującego z powyżej wymienionymi osobistościami Trzeciej Rzeszy, są tam ponadto zdjęcia ukazujące Skorzenego razem z Prescottem Bushem, jego żoną Dorothy Walker Bush, i ich syna, Georga HerbertaWalkera Busha. Twierdzenie, że Berman był "we właściwym miejscu o właściwym czasie" i że uzyskał dostęp do być może materiałów, które wstrząsną opinią publiczną, byłoby niedomówieniem stulecia.
Jeszcze przed śmiercią Skorzenego, która miała miejsce 31 grudnia 1999 roku, Bermen zebrał dodatkowe informacje o wojskach Nazi i umieścił ten materiał razem z 60 lub 70 zdjęciami w nieopublikowanym manuskrypcie, któremu nadał tytuł "Powiązania rodziny Bushów" (http://www.thebushconnection.com/ - na tej stronie można otrzymać kopie CD z tym manuskryptem).
Skorzeny powiedział Bermenowi, że głównym motywem, który nim kierował przy wyjawianiu tych informacji była chęć zemsty na George Bushu za to iż był oszukiwany i ograbiony przez niego z pieniędzy w trakcie swojego życia. Skorzeny przeczuwał, że wkrótce umrze i uznał iż Eric Bermen , który jest Żydem, sprawi iż cała historia ujrzy światło dzienne (trudno jest jednoznacznie stwierdzić czy jest to prawdziwa i jedyna przyczyna rewelacji Skorzenego. W sumie brzmi to całkiem logicznie i wygląda jak na typowe ludzkie zachowanie. Jest też prawdopodobne iż powodem zemsty było coś więcej. Biorąc pod uwagę iż Martin Bormann wraz ze swoją organizacją posiadał olbrzymią władzę nad różnymi korporacjami na świecie (około 750), być może chciał wraz ze swoimi starzejącymi się kumplami z Nazi by cała sprawa wyszła na jaw jako swoistego rodzaju testament. Takie wyjaśnienie zasugerował Paul Manning w swojej książce z 1981 roku pt. Martin Bormann, Nazista na wygnaniu, jednak jest to wyłącznie moje przypuszczenie i czysta spekulacja. Chęć zemsty brzmi bardziej wiarygodnie i faktycznie mogła być głównym powodem, który kierował Skorzenym).
1. prawdziwej tożsamości i zaplanowanej przez Nazi wywrotowej działalności George Herberta Walkera Busha, 41-go Prezydenta Stanów Zjednoczonych; rzekomo sprowadzonego do Ameryki (ze Skorzenym jego ochraniarzem) i potajemnie adoptowanego przez Handlującego-z-Wrogiem skazańca Prescotta Busha. Skorzeny twierdził przy tym, że prawdziwe nazwisko GHW Busha brzmi George H. Scherff, Jr., syn George Scherffa, Seniora, urodzonego w Niemczech asystenta Nikola Tesli. Pierwsze 5 lat w Ameryce George spędził węsząc w laboratorium Tesli, pomagając przy tym swojemu ojcu (Georgeowi Scherffowi Seniorowi) wykradać w latach trzydziestych wszystko co się tylko dało z wyników badań prowadzonych przez Teslę a następnie wysyłając zdobyte materiały do Niemiec. Tesla żalił się pewnemu małżeństwu rzemieślników o szkodniczej i przebiegłej naturze "małpki", która krzątała się po jego laboratorium nazywając ją "ciekawski George". Na tej podstawie powstała w późniejszym czasie seria bajek dla dzieci pod tytułem "Ciekawski George".
2. roli jaką Skorzeny odegrał (razem z Reinhardem Gehlenem) w zabójstwie Nikoli Tesli (uduszenie) 6 stycznia, 1943 roku po tym jak dzień wcześniej, 5 stycznia podstępem zmuszono go do wyjawienia wszystkich szczegółów jego najważniejszych odkryć a następnie kradnąć jego najwartościowsze wynalazki włącznie z zawartością sejfu, który został dostarczony Hitlerowi.
3. sfingowania "samobójstwa" Hitlera w kwietniu 1945 roku w berlińskim bunkrze (potwierdzone w 1948 w trakcie przesłuchania szefa Gestapo Heinricha Muellera, w Raporcie Nordona a także przez rosyjską Komisję Śledczą w 1946 roku raportującej Stalinowi)
4. kluczowej roli jaką Skorzeny odegrał w konsolidacji wywiadu Nazi Gestapo i infiltrowanej przez Nazi OSS (Biuro Służb Strategicznych) a następnie w przekształceniu jej w Centralną Agencję Wywiadowczą (CIA) in 1947, pracując z Georgem Herbertem Walkerem Bushem (wtyczka Nazi - George H. Scherff, Jr.), i szpiegiem Nazi SS Reinhardem Gehlenem, który miał przydomek "Dziki Bill" Donovan, a także sabotażystą, Allenem Fosterem Dullesem. Skorzeny ponosił też odpowiedzialność za operację Odessa. Głównym celem tej operacji było potajemne przemieszczenie 50 tysięcy członków Nazistów to Północnej i Południowej Ameryki przy współudziale i ochronie CIA.
5. twierdzeń Skorzenego, iż Reinhard Gehlen, Josef Mengele, and George HW Bush bezpośrednio uczestniczyli w zabójstwie JFK.
i wielu innych spisków przy udziale Nazistów, których tutaj nie wymienię a o których można się dowiedzieć z płyty CD Erica Bermena Powiązania rodziny Bushów (poniżej).
Don Nicoloff opublikował w dwóch częściach niezwykle szczegółowy traktat w kwietniowym wydaniu Idaho Observer z 2007 r. pod tytułem: "Zeznania na łożu śmierci, fotografie świadczące o tym iż George H. Scherf(f), Jr., był 41-ym Prezydentem Stanów Zjednoczonych" ). Don nie tylko wykorzystał informacje Bermena/Skorzenenego ale przeprowadził również własne śledztwo. Don podczas niedawnej rozmowy telefonicznej powiedział mi, że pracował już nad przekrętami związanymi z genealogią rodziny Bushów/Walkerów na rok przed przed odkryciem zdumiewających materiałów Erica Bermana. Rewelacje Skorzenego pomogły mu w wyjaśnieniu wielu wątków a także w złożeniu w całość dowodów iż Prescott Sheldon Bush and George Herbert Walker Bush ( i inni członkowie klanu Bushów/Walkerów) nie są w istocie tymi za których się podają. Okazuje się iż są urodzonymi w Niemczech sabotażystami wysłanymi do Ameryki. Fotografia Skorzeny widoczna na samej górze w artykule Don Nicoloffa może się okazać najważniejsza w całej kolekcji Skorzenego; a może nawet się stać Fotografią Stulecia. Jest to fotografia "rodzinna" i została wykonana prawdopodobnie w bawarskim domu letniskowym, którego właścicielem była rodzina Scherffów mniej więcej w roku 1930. Prawdopodobnie na tej fotografii znajdują się: Martin Bormann, Reinhard Gehlen, Josef Mengele, Otto Skorzeny, George H. Scherff, Jr (GHW Bush), Prescott Bush, "Mama" Scherff a także Dorothy Walker Bush (Szczegółowa analiza postaci uwiecznionych na tym zdjęciu znajduje się w innym artykule Część 2,).
Jeśli w przeglądarce internetowej wpiszesz nazwisko "Otto Skorzeny", źródła historyczne podadzą iż zmarł on w Madrycie w 1975 roku. Skorzeny powiedział Bermanowi, że data jego śmierci została sfingowana przez CIA tak jak to miało miejsce z większością "zgonów" najbardziej wpływowych postaci Trzeciej Rzeszy. Aparat Trzeciej Rzeszy kontrolowany przez generała Reinharda Muellera pod koniec wojny, również sfingował wiele "zgonów" tuż przed zakończeniem II Wojny Światowej. Martin Bormann posunął się jeszcze dalej i znalazł w jednym z obozów koncentracyjnych więźnia, który był bardzo podobny do niego i posiadał też podobne uzębienie. Ciało tego więźnia zostało wykorzystane jako dowód śmierci Bormanna co zostało ogłoszone w wiadomościach w 1972 i ponownie w 1998 roku.
Martin Bormann
Żadna z najbardziej znanych postaci Trzeciej Rzeszy nie wytworzyła wokół siebie tyle spekulacji i kontrowersji co Reichsleiter Martin Borman. Był on wyjątkowo przebiegłym i inteligentnym graczem Trzeciej Rzeszy. To od niego zależało kto może się widzieć z Hitlerem w końcowych etapach wojny. Hitler ufał Bormannowi bezgranicznie i powierzył mu nawet kierowanie Trzecią Rzeszą w swojej Ostatniej Woli podpisanej w berlińskim bunkrze na krótko przed zakończeniem wojny. Bormann zdawał sobie jednak sprawę z tego, że wojny nie da się wygrać i w związku z tym rozpoczął zakrojone na szeroką skalę przygotowania mające na celu wywiezienie z kraju wszelkich tajemnic technologicznych, skradzionego majątku a przede wszystkim najcenniejszych mózgów Trzeciej Rzeszy zanim zostaną pojmani przez aliantów.
Porównanie zdjęć Bormana z czasów Trzeciej Rzeszy ze zdjęciami Skorzenego.
Pierwsze 3 rzędy zdjęć zamieszczonych przeze mnie poniżej przedstawiają Martina Bormanna z lat 30-ych i 40-ych i pochodzą z oficlanych źródeł Trzeciej Rzeszy dostępnych w Internecie. Celowo wykadrowałem z nich twarz Bormanna i jest ich w sumie 9. Zdjęcia, które znajdują się w kolejnych 5-u rzędach zostały przeze mnie również wykadrowane i pochodzą z kolekcji Otto Skorzenego udostępnione na CD przez Erica Bermena. Skorzeny twierdził iż przedstawiają tego samego Martina Bormanna. Każde ze zdjęć zostało wykadrowane a także powiększone i przedstawia twarz Martina Bormanna - tak twierdził Skorzeny. Skorzeny zdradził Ericowi przydomek jakim posługiwał się Bormann. Używał ksywy: "Ed Kobylarz".
Pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy jest uśmiechnięty Martin Bormann różniący się od zdecydowanie od tego, gdzie ukazany jest z zaciśniętymi ustami jako poważny Aryjczyk, z pozą twardziela czyli taka jaką Naziści propagowali w oficjalnych fotografiach przedstawiających Trzecią Rzeszę. Ostatnie zdjęcie w trzecim rzędzie pochodzące z oficjalnego zbioru Trzeciej Rzeszy ukazuje Bormanna uśmiechnietego, stojącego obok Hitlera i spoglądającego na dokumenty. Zwróć uwagę na wygląd jego uzębienia a zwłaszcza na przerwy między poszczególnymi zębami (środkowa tutaj jest najszersza). Ta charakterystyczna cecha pojawia się również na zdjęciach ze zbioru Skorzenego gdzie Bormann ukazany jest jako 10 bądź 11 letni chłopiec.
Na dwóch czarno-białych zdjęciach Skorzenego, na których Bormann nosi okulary powinieneś dostrzec, że ten facet wygląda na nich MŁODZIEJ niż na oficjalnych zdjęciach Trzeciej Rzeszy z lat 30-ych i 40-ych. Skorzeny powiedział Bermenowi, że Mengele i Bormann poddali się wielokrotnym operacjom plastycznym twarzy. Być może to sprawiło iż na tych zdjęciach wygląda młodo. Przerwy w uzębieniu pozostały niezmienione. Samemu możesz zadecydować czy te zdjęcia Skorzenego przedstawiają Reichsleitera czy też nie. Weź jednak pod uwagę to iż większość zdjęć Skorzenego przedstawia takie postacie jak Skorzeny, Reinhard Gehlen, Alois Brunner, Josef Mengele i Walter Rauff. Skorzeny, Brunner i Gehlen są łatwi do rozpoznania na zdjęciach z czasów Nazi i prawdopodobnie nie poddali się żadnym operacjom mających na celu poprawienie swojego wyglądu. Mengele, Rauff i Bormann są trudniejsi w identyfikacji na zdjęciach Trzeciej Rzeszy. Wszystkie daty na zdjęciach Skorzenego zostały wzięte z CD Erica Bermena pt Koneksje rodziny Bushów. Ja nie daję żadnej gwarancji, że są dokładne. Daty pochodzące z 21 wieku ukazane na zdjęciach Bormanna po śmierci Skorzenego, która miała miejsce w grudniu 1999 nie mają dla mnie żadnego sensu. Ja tylko przedstawiam to co zostało zebrane na CD Bermena.
Oficjalne zdjęcia Martina Bormanna z czasów Trzeciej Rzeszy
z kalendarza Nazi 1939 r. Impreza urodzinowa Hitlera, 20 kwiecień 1938 r.Pozując z Hitlerem na Berchtesgarden
Zdjęcia Skorzenego poniżej:
Jako chłopiec, 10 lub 11 lat W mundurze niemieckiego marynarza Impreza świąteczna w 1930 r. (z innymi Nazistami)
Data nieznana (prawdopodobnie lata 50-e) Data nieznana (prawdopodobnie lata 50-e)Wesele (późne lata 50-e?)
[Młodzieńczy wygląd Bormanna po zakończeniu II Wojny Światowej:
Na powyżej załączonych czarno-białych zdjęciach Bormann wygląda znacznie młodziej niż na zdjęciach z czasów Nazi. Porównaj zdjęcie z jego wesela, na którym trzyma swoją wybrankę (na oryginalnej fotografi w tle znajdują się automobile, przypuszczalnie są to modele z lat 1950ych) ze zdjęciem z ok 1930 przedstawiającym imprezę bożonarodzeniową. Zdjęcie to jest umieszczone zaraz w rzędzie powyżej. Różnica wynosi mniej więcej 20 lat pomiędzy zdjęciem z imprezy w 1930r. a zdjęciem z wesela z ok 1950r. Mimo to Bormann wygląda na tych zdjęciach jakby był w tym samym wieku.
Eric Bermen próbował wyjaśniać ten paradoks spekulując iż Bormann urodził się bliżej 1920 roku a nie 1900. Nie jest to jednak możliwe opierając się na poniżej przedstawionych powodach. Bermen wspominał również o operacjach plastycznych dzięki uprzejmości CIA co jest również możliwe. Tak czy inaczej, Al Bielek być może rozwiązał tą zagadkę w trakcie swoich wykładów wspominając o tym, że kluczowi gracze Trzeciej Rzeszy mieli dostęp do technologii pochodzącej od Obcych a mianowicie: technologia odmładzania mniej więcej w połowie lat 30-ych (jak również latające spodki). To nie powinno być trudne do uwierzenia zwłaszcza iż Francuz Antoine Priore (z pomocą rządu Francji) stworzył machinę odmładzającą (opartej na fazie sprzężenia zwrotnego) w końcu lat 60-ych i na początku 70-ych, która mogła cofać stany chorobowe u zwierząt (także u ludzi) poprzez odwracanie starzenia się komórek w ciele i cofnięcie ich do stanu wcześniejszego, aż do momentu gdzie komórki były w stanie przedchorobowym. Ludzkie ciało poddane temu procesowi wróci do wybranego momentu z przeszłości. Ja tu oczywiście spekuluję ale jednak wierzę, że to właśnie przytrafiło się zarówno Bormannowi jak i Mengele bowiem obaj wyglądają znacznie młodziej niż to by wynikało z ich faktycznej daty urodzin. Bormann i Mengele prawdopodobnie wciąż żyją do dzisiaj czyli w roku 2008. Obaj mają zatem około 108 lat....Ken]
1974 (stojąc obok swojej żony) 1979 (przyjęcie weselne) 11 sierpień, 1979 r.
3 kwiecień, 1983 r. (Wielkanoc) 1986 r. Boynton Beach, Floryda 23 Październik, 1989 (Zatoka Boynton Beach, Floryda
Październik 1998 r. 30 wrzesień, 2000 r. Czerwiec, 2003 r.
Styczeń, 2003 r. 2003 "Ed Kobylarz" 2003
Rola Erica Bermena
Nie ujrzelibyśmy tych wszystkich niezwykłych fotografii i nie zostalibyśmy wtajemniczeni w tajemnice Skorzenego gdyby nie Eric Bermen, który otrzymał te wszystkie materiały od Skorzenego a następnie umieścił je na płycie CD. Za to tylko jesteśmy mu winni słowa uznania. Rewelacje Skorzenego wraz ze zdjęciami mają istotny wpływ na postrzeganie historii a zwłaszcza tego co się stało z głównymi osobistościami Trzeciej Rzeszy.
Eric pracował nad dalszym zbieraniem dowodów o kolesiach Skorzenego z czasów Trzeciej Rzeszy pomiędzy 31 grudnia 1999 roku czyli rzekomo datą śmierci Skorzenego a 2005 rokiem czyli datą publikacji CD. W niektórych wątkach Eric snuje jedynie domysły np w przypadku daty urodzenia Bormanna i Mengele aczkolwiek wyciaga przy tym logiczne wnioski. Poza tym Eric spekuluje iż Bormann urodził się bliżej roku 1920 niż 1900 (czyli oficjalna data urodzin tj. 17 czerwiec 1900, Wegeleben, Prusy, Niemcy). To jest raczej niemożliwe bowiem Bormann osadzony został w więzieniu w 1924 (na jeden rok) razem z Rudolf Höss za brutalne morderstwo nauczyciela ze szkoły podstawowej Bormanna, Walthera Kadowa.
(Analizując tekst Bermena dotyczący Bormanna od strony 36 jego pdf-a i porównując z materiałem dostępnym w Internecie zauważyłem, że Eric często wycina i wkleja artykuły z różnych stron Internetowych. Przez to trudno wywnioskować co pochodzi z oryginalnych źródeł a co zostało przekopiowane z Internetu. Jako pisarz, którego słowa często są przepisywane, jestem uczulony na tego rodzaju ludzi. By być fair z twórcą danego tekstu po prostu umieściłem oryginalne źródło, z którego wiedzę czerpał Bermen. Ma to miejsce właśnie od strony 36 materiału dotyczącego Bormanna.
Al Bielek sygnalizował w trakcie swoich wykładów iż czołowe postacie Nazi weszły, mniej więcej od połowy lat 30-ych, w posiadanie technologii umożliwiającej odmłodzenie ciała. To, że kompani Skorzenego z czasów Trzeciej Rzeszy włączając w to Adolfa Hitlera (przydomek William Coates ) pozostali przy życiu nie było bynajmniej dziełem Natury. Większość z tych zdjęć pochodzi z drugiej połowy 20-go wieku i widać na nich żywotnych "staruszków". W trzeciej części Rewelacji Skorzenego dotyczącej Josefa Mengele będziecie zdumieni tym iż w roku 2003 wygląda na 50 ewentualnie 60 lat
Fragment dotyczący Martina Bormanna, zaczynający się na stronie 36 Koneksje rodziny Bushów:
"Hitler miał plan aby Trzecią Rzeszę poprowadzili młodzi SS-mani. Żywił przy tym nadzieję, iż będą żyli na tyle długo by utworzyć w pewnym momencie Czwartą Rzeszę lub Nowy Porządek Świata (NWO) w Ameryce w roku 2004.(28)
Bormann jednym z "Czterech Jeźdźców Apokalipsy". Pozostali trzej to: George Bush, Mengele, i Gehlen . Skorzeny nieoficjalnie był Piątym "Jeźdźcem."(29). Bormann był synem byłego pruskiego sierżanta-majora, który w późniejszym okresie został pracownikiem poczty. Zrezygnował z nauki w szkole i rozpoczął pracę na farmie w Meklenburgii. Tam wstąpił do prawicowej Rossbach Freikorps gdzie był łączony z tzw. mordercami "Femme". Był pracowity, szybko się adaptował co umożliwiło mu szybki marsz ku rządzącemu aparatowi, powoli nabywając biurokratyczne umiejętności a co najważniejsze, zaufanie Hitlera. To on powołał do życia a Fundusz Hitlera zarządzający niemieckim przemysłem, którym następnie kierował. Był to potężny fundusz, na który składały się "dobrowolne" składki najbogatszych przedsiębiorców skupiających się przy Fuhrerze, którym Bormann zrewanżował się powierzając kluczowe funkcje w Partii.
Do roku 1944 Bormann był wirtualnym zastępcą Hitlera i jego najbliższym współpracownikiem, okazując przy tym osobliwą wręcz zdolność do
obnażania własnych słabości by tylko zdobyć władzę. Zwykle w obecności Fuhrera, Bormann zajmował się drobnymi administracyjnymi czynnościami,
przy tym zręcznie sterując Hitlerem tak by ten aprobował wszelkie jego pomysły. Bormann znalazł też sposób na usunięcie w cień swoich groźnych rywali
takich jak Goeringa, Goebbelsa, Speera a nawet samego Himmlera, dla którego dostęp do Fuhrera był kontrolowany osobiście przez Bormanna.
Bormann wykorzystywał swoją pozycję i zaufanie do wybudowania wokół siebie chińskiego muru przeciwko rzeczywistości, w której Hitler mógł cierpliwie znosić jego fantazje i w której bardziej świadomie analizował wszelkie pojednawcze propozycje napływające od członków Partii. Bormann maksymalnie wszystko uprościł uwalniając Hitlera od uciążliwej papierologii. Poprzez wpisy w kalendarzu decydował o tym z kim Hitler może się zobaczyć. Hitler odwdzięczył się za to wszystko zaufaniem jakim obdarzył Bormanna, którego pewnego razu nazwał "najbardziej oddanym członkiem Partii". Został mianowany przewodniczącym Volkssturm, formacji o charakterze pospolitego ruszenia powołanej do życia by odeprzeć ataki Aliantów, którzy szykowali się do inwazji na Rzeszę.
Nawet do tej pory ten właściwie przywódca Niemiec, Bormann nie zaprzestał swoich makiawelistycznych biurokratycznych intryg przeciwko swoim wrogom.
W wyniku jego podstępów Hitler zdymisjonował Goeringa, natomiast wpływ Himmlera został drastycznie ograniczony. To była robota niezastąpionego Bormanna, tajemniczej postaci, czarnego charakteru Trzeciej Rzeszy. To on podpisał polityczny testament Hitlera, był też świadkiem na ślubie swojego przywódcy z Evą Braun i (rzekomo) był świadkiem popełniania samobójstwa przez Fuhrera w bunkrze Kanclerza.
Nakłoniony przez Hitlera by 'nie przedkładać jego uczuć nad dobrem kraju' i by uratować swoją skórę, Bormann opuścił bunkier Fuhrera
30 kwietnia 1945 roku. Istniejące dowody na to co się stało później różnią się od siebie znacząco. Według Ericha Kempki (kierowcy Hitlera),
Bormann został zamordowany przy próbie przekraczania frontu, na którym obecni byli Rosjanie. Podobno wszyscy siedzieli w czołgu, który
stanął w płomieniach po tym jak został trafiony przez pocisk. Pomimo tego iż Kempka stracił wzrok to twierdził, iż widział mimo to ciało Bormanna.
Lider Młodzieżówki Hitlera, Artur Axmann twierdził natomiast, że Bormann popełnił samobójstwo i że widział jego ciało 2 maja 1945 roku w północnej części Szprewy w Berlinie.
Wątpliwości jednak pozostały a na domiar tego wiele razy widziano Bormanna począwszy od roku 1946 gdzie pokazał się w klasztorze w północnej części Włoch. W tym samym roku jego żona Gerda (zagorzała Nazistka i córka Przewodniczącego Sądu Najwyższego Partii, Waltera Bucha) umarła na raka w południowym Tyrolu. Miał dziesięcioro dzieci, które przeżyły wojnę. Potem chodziły słuchy, że Bormann uciekł (tak jak zresztą większość Nazistów) przez Rzym do Ameryki Południowej.
Podobno osiadł w Argentynie gdzie żył jako milioner, był widziany również w Brazylii i Chile. Trop jaki pozostawił za sobą Bormann okazał się nieuchwytny tak jak jego anonimowość dzięki której rósł w siłę. Skazany został zaocznie na karę śmierci podczas procesu w Norymbergi, 1-go października 1946, natomiast uznano go formalnie za martwego przez Sąd w Niemczech Wschodnich w kwietniu 1973 roku. Jego prawdziwy los do tej pory jest nieznany.
Ta historia pochodząca od CIA jest brednią. On wciąż żyje i jest przez nich chroniony!
Bormann żyje do dnia dzisiejszego a przez jego ręce przechodzą miliardy dolarów skradzionych Żydom w trakcie Holokaustu. Wydawane są na anty-wolnościowe, anty-żydowskie, anty-murzyńskie, anty-zbrojeniowe konserwatywne kampanie republikańskie takie jak np. Busha Juniora a służące Nowemu Porządkowi Świata. Do tego prawicowe, chrześcijańskie koalicje, anty-wolnościowe grupy takie jak "Operation Rescue" popierające aborcję a także "Braterstwo Narodów Aryjskich" zorganizowana grupa nienawiści KKK czy CIA sponsorująca terrorystów Al Quedy(31).
Data urodzenia: 17 czerwiec, 1900
Miejsce urodzenia: Halberstadt, Niemcy
Stopień: Reichsleiter
Stanowisko: Przewodniczący Kancelarii Partii i osobisty sekretarz Fuhrera
Miejsce śmierci: Nieznane
Data śmierci: 1972
Martin był synem byłego pruskiego sierżanta-majora pułku, który w późniejszym okresie pracował na poczcie. Bormann porzucił szkołę na rzecz farmy w Meklemburgii. Przez krótki okres służył jako artylerzysta w pułku podczas I Wojny Światowej. Następnie wstąpił do prawicowego Freikorpsu w Meklemburgii gdzie był łączony ze tzw mordercami "Feme".
W marcu 1924 roku został skazany na rok więźienia, razem ze swoim przyjacielem Rudolfem Hessem, za brutalne morderstwo Walthera Kadowa (jego byłego nauczyciela ze szkoły podstawowej), który rzekomo zdradził pro-nazistowskiego męczennika Leo Schlagetera francuskim władzom okupacyjnym w Zagłębiu Ruhry
Po wyjściu na wolność wstąpił do NSDAP obejmując stanowisko lokalnego przedstawiciela prasy w Turyngii a następnie zostając managerem w 1928. Od 1928 do 1030 był związany z Naczelnego Przywódcy SA a w październiku 1933 roku zostały Reichsleiterem NSDAP. Miesiąc później został delegatem Nazi w Reichstagu. Od lutego 1933 aż do 1941 był Szefem Gabinetu Zastępcy Fuhrera, Rudolfa Hessa i był jego osobistym sekretarzem i prawą ręką.
Podczas tego okresu ten pracowity i wydajny "idealny sekretarz" rozpoczął cichy i wręcz niezauważalny marsz w kierunku aparatu władzy, powoli i systematycznie udoskonalając umiejętności w tej biurokratycznej machinie a także zdobywając zaufanie Hitlera. To on powołał do życia Fundusz Hitlera zarządzający niemieckim przemysłem, którym następnie osobiście kierował. Był to potężny fundusz, na który składały się "dobrowolne" składki najbogatszych przedsiębiorców skupiających się przy Fuhrerze, którym Bormann się zrewanżował powierzając kluczowe funkcje w Partii.
Bormann zarządzał osobistymi finansami Hitlera, kupując przy tym Berghof w Berchtesgaden. Do niego należało również kierowanie całym kompleksem posiadłości na Obersalzbergu. Bormann kontrolował standard życia Gauleiterów i Reichsleiterów, nie mówiąc już o najściślejszym kręgu znajomych Fuhrera. Brutalność, ordynarność i brak kultury osobistej spwodowało iż Stary Strażnik Nazi stał się niezastąpiony.
Drzwi dla "Brązowej Eminencji" otworzyły się po tym jak Rudolf Hess poleciał do Wielkiej Brytanii. 12 Maja 1941 roku został przewodniczącym Parteikanzlei i wtedy też rozpoczął gromadzenie władzy we własnych rękach jednocześnie osłabiając siłę swoich głównych rywali. Do końca wojny niski i krępy Bormann pracując w ananimowym i wydawałoby się mało istotnym biurze, okazał się mistrzem intrygi, kombinatorem i politycznym walczakiem. Zawsze "człowiek Partii" i zagorzały stróż Nazisowskich poglądów (był arcy-fanatykiem gdy chodziło o politykę rasową, antysemitizm i Kirchenkampf czyli wojnę pomiędzy Kościołami), Bormann umocnił swoją pozycję w Partii względem Wehrmachtu i SS, a także poszerzył swoje wpływy na politykę wewnętrzną kraju.
To on kontrolował wszelkie zagadnienia dotyczące bezpieczeństwa reżimu, spotkania i promocje, zwłaszcza gdy dotyczyły personelu Partii. Jego dziełem było również wprowadzenie szpiegostwa w armii poprzez promowanie młodszych oficerów w zamian za szpiegowanie swoich kolegów. Bormann wznowił walkę z Kościołami chrześcijańskimi nawołująć w poufnym memorandum skierowanym do Gauleiterów w 1942 r., do tego, by władza kościelna została "ostatecznie złamana". Nazizm, zgodnie ze swoją doktryną był w opozycji do Chrześcijaństwa, którego wpływ był postrzegany przez Bormanna jako poważną przeszkodę w zdobyciu władzy totalitarnej. Zagorzały antykleryk u władz Nazi (zgromadził wszystkie akta spraw toczących się przeciwko klerykom) Bormann był motorem napędowym Kirchenkampfu. Hitler z powodów strategicznych chciał się z nim wstrzymać aż do czasu zakończenia wojny.
Bormann był zwolennikiem ostrego i radykalnego traktowania Żydów pojmanych na ziemiach wschodnich. Podpisał dekret 9 października 1942 roku, w którym rozkazywał "całkowita eliminacja Żydów z terytorium Niemiec nie może się odbywać poprzez emigrację a jedynie przez zastosowanie bezwględnych środków w specjalnych obozach na Wschodzie". Kolejny dekret, który Bormann podpisał 1 lica 1943 roku dawał absolutną władzę nad Żydami Adolfowi Eichmannowi, który od tego momentu był pod wyłączną jurysdykcją Gestapo.
W memo Bormanna dotyczącym Słowian jasno dał do zrozumienia iż jest to "zrusyfikowana masa" podludzi, którzy nie maja prawa do terytorialnej niezależności. W kolejnym memto z 19 sierpnia 1942 pisał: " Słowianie są dla nas siłą roboczą. Mogą umrzeć jeśli nie bedą już dla nas przydatni. Słowiańska płodność nie jest pożądana.'
Do końca 1942 roku Bormann był właściwie zastępcą Hitlera i jego najbliższym współpracownikiem, okazując przy tym osobliwą wręcz zdolność do
obnażania własnych słabości by tylko zdobyć władzę. Zwykle w obecności Fuhrera, Bormann zajmował się drobnymi administracyjnymi czynnościami,
przy tym zręcznie sterując Hitlerem tak by ten aprobował wszelkie jego pomysły. Bormann znalazł też sposób na usunięcie w cień swoich groźnych rywali
takich jak, Goebbelsa, Speera a nawet Evę Braun. Obserwował jak Fuhrer popełnia samobójstwo w bunkrze. Po tym jak Hitler rozkazał mu "przedłożyć interesy kraju nad jego osobiste uczucia" i by ratować własną skórę, Bormann opuścił bunkier Fuhrera 30 kwietnia 1945 roku. Dowody tego co się stało potem różnią się od siebie dosyc znacząco
Według Ericha Kempki (kierowcy Hitlera), Bormann został zamordowany przy próbie przekraczania frontu, na którym obecni byli Rosjanie. Podobno wszyscy siedzieli w czołgu, który stanął w płomieniach po tym jak został trafiony przez pocisk. Pomimo tego iż Kempka stracił wzrok to twierdził, iż widział mimo to ciało Bormanna. Lider Młodzieżówki Hitlera, Artur Axmann twierdził natomiast, że Bormann popełnił samobójstwo i że widział jego ciało 2 maja 1945 roku w północnej części Szprewy w Berlinie.
Wątpliwości jednak pozostają natomiast pozostają zeznania osób postronnych, które twierdzą iż widziały Bormanna począwszy od roku 1946 gdzie rzekomo widziano go klasztorze w Północnych Włoszech. W tym samym roku jego żona Gerda (zagorzała Nazistka i córka Przewodniczącego Sądu Najwyższego Partii, Waltera Bucha) umarła na raka w południowym Tyrolu. Mimo to, dziesięcioro dzieci, które ze sobą mieli przeżyły wojnę. Potem chodziły słuchy, że Bormann uciekł (tak jak zresztą większość Nazistów) przez Rzym do Ameryki Południowej. Kolejne pogłoski mówiły o tym iż w Argentynie gdzie żył w ukryciu jako milioner, następnie widziany w Brazylii i w Chile. Ślady po Bormanie są równie nieuchwytne jak jego anonimowość, w której wspinał się po kolejne szczeble władzy.
Skazany został zaocznie na karę śmierci podczas procesu w Norymbergi, 1-go października 1946, natomiast uznano go formalnie za martwego przez Sąd w Niemczech Wschodnich w kwietniu 1973 roku. Jego prawdziwy los do tej pory jest nieznany.
POWRÓT DO INDEXU --- POWRÓT DO STONY GŁÓWNEJ Z BIOGRAFIAMI
Możecie uzyskać "Koneksje Rodziny Bushów" w formie manuskryptu umieszczonym na CD formacie pdf Adobe bezpośrednio od Erica Bermana po wpłaceniu $20 A) gotówką, B) przekazem pocztowym, C) przekazem Western Union, or D) czekiem na adres PO Box 14061, N. Palm Beach, FL 33408. Eric Bermen na swojej stronie internetowej używa pseudonimu Orion. Eric pisze też na swojej stronie, iż może wysłać pdf-a emailem jeśli wolisz w ten sposób. Jego adres emailowy to: <orionstar123@yahoo.com> a jego strona to: www.thebushconnection.com
Ponizej znajdują się linki do dwóch wywiadów z Erickiem Bermenem w formacie MP3 pod nazwą "Orion"
All information posted on this web site is
the opinion of the author and is provided for educational purposes only.
It is not to be construed as medical advice. Only a licensed medical doctor
can legally offer medical advice in the United States. Consult the healer
of your choice for medical care and advice.